Birgit Schuurmans geeft zichzelf bloot

Birgit durft zichzelf bloot te geven. Letterlijk met een fotoshoot in de Playboy én figuurlijk met een solovoorstelling in het theater. “Het is tijd om mezelf van alle kanten te laten zien. Ik ben ook zacht en vrouwelijk.” (foto: Marius Roos). Zie productie.

Hoe vertaalt zich dat in je theatershow?
“Het is een solovoorstelling, heel persoonlijk dus. Ik zing liedjes die dichtbij me liggen en vertel hoe die muziek mij gevormd heeft. Nummers van onder andere Chet Baker, Herman van Veen, Robert Long en Jeff Buckley komen voorbij. De voorstelling is zeg maar een iPodshuffle van mijn favoriete liedjes. Ze gaan allemaal over verlangen. Verlangen naar liefde, naar alleen zijn, naar de toekomst en naar de ongecompliceerdheid van vroeger. Daarmee laat ik me van alle kanten zien, dus ook mijn zachte kanten.”

Je wilt van het stoere imago af?
“Het woord stoer schiet me de laatste tijd in het verkeerde keelgat. Ik weet wel dat ik mezelf heel lang zo heb geprofileerd, maar dat moet maar eens afgelopen zijn. Alles is constant in verandering dus ik ook. Als mensen vroeger hadden gehoord dat ik later in musicals zou spelen, hadden ze gezegd: ‘Birgit? Musicals? Nee!’ Maar ik vind het fantastisch! Hetzelfde geldt voor mijn shoot in Playboy. Ooit heb ik gezegd dat ik dat nooit zou doen, maar een mens verandert. Ik durf nu veel meer van mezelf te laten zien dan vroeger. Letterlijk en figuurlijk. ”

Waar komt het lef opeens vandaan?
“Ik ben ouder en heb meer ervaring. En het feit dat ik het zusje van Katja ben beïnvloed me minder. Kat was vroeger veel bekender dan ik. Daarom haalde ik de krullen uit mijn haar, trok T-shirts aan zonder decolleté en lachte niet op de foto. Alles om anders te zijn dan haar en gezien te worden voor wie IK ben. Dat was geforceerd, want ik ben natuurlijk veel meer dan dat stoere meisje. Ik heb mezelf er tekort mee gedaan, maar dat geeft niet. Ik ben blij dat ik daar nu achter kom. Ik ben pas 33!”

Je zingt hele andere liedjes dan we van je gewend zijn.
“Ja. Ik zit al twaalf jaar in het popcircuit, maar zingen in het theater is zó anders. Je krijgt veel meer aandacht, de rust om je verhaal te vertellen. Ik moet er echt aan wennen dat ik me niet meer hoef te haasten met het vertellen van mijn verhalen tussen de nummers door. Ik hoef niet bang te zijn dat het publiek naar de bar loopt als ik niet snel doorspeel. Maar ik ben er klaar voor, mede door mijn theaterervaring en het optreden in De Kleine Comedy met Muzikale Helden. Alles aan die show klopte; het publiek was zo enthousiast! Ik zong de liedjes die ik wilde zingen, en het enige wat ik wilde, was nog meer zingen. Een eigen theaterprogramma kon ik niet langer uitstellen.”